De Cambodjaanse afrekening

Na een stevige boottocht over de Mekongrivier en de eerste Vietnamezen die we ontmoetten te hebben omgekocht (politie, ons visum was niet in orde) zijn we veilig en wel aangekomen in Chau Doc, Vietnam. Meteen een heel andere wereld (waarover later meer). Maar vooraleer we ons Vietnamhoofdstuk aanvatten, maken we eerst de rekening van Cambodja:

-        De koning van Cambodja is een ballerina. Dat vindt Pim prima. Want als een koning ballerina kan zijn, kan een ballerina ook koning worden.

-        Cambodjanen spreken Khmer. Ze zijn bruiner dan Chinezen, hebben zwart volumineus haar en minder spleet aan de ogen. Ze zijn supervriendelijk.

-        In Cambodja betalen ze met de Riel én met de dollar. Van de Riel kunnen er 4000 in een dollar. Als je dus 4,5 dollar moet betalen, geef je 5 dollar en krijg je... 2000 Riel terug. Riely good business!

-        Cambodjanen zijn boeddhisten, maar ook van een snuifje hindoeïsme zijn ze niet vies. Billie en Pim kunnen als volleerde boeddhisten bidden en willen bij terugkeer een tempeltje in de tuin. Hun atheïstische vader kocht alvast een klein boeddhaatje om erin te zetten.

-        Typische Cambodjaanse gerechten zijn ‘fish amok’ (dat leerden we zelf bereiden) en Lok Lak (Cambodjaans stoofvlees). Er is veel fruit en de vruchtensappen zijn er heerlijk. Angkor is het bier van de natie en ons gezelschap heeft de economie van de natie een duwtje in de rug gegeven.

-        Khmer is moeilijk en onleesbaar. Het enige dat we geleerd hebben is ‘okoun sjraan’ (dank u) ‘suwesuday’ (hallo), ‘letrai suwesuday’ (slaapwel), ‘angkor’ (stad), tom tom (groot) tik tik (klein), sa’aat (mooi) en nyangnyang (lekker). De meeste Cambodjanen spreken alleen Khmer, dus daar schieten we niet veel mee op...

-        Ook de wegaanwijzingen spreken Khmer. Dat is echter geen probleem want ook de tuktuk-chauffeurs spreken Khmer. Aan de tuktuk-chauffeur vragen hoe ver het nog is, is dan weer wel een probleem, want die spreekt geen Engels. Ook daar schieten we dus niet veel mee op.

-        De Cambodjanen voeren hun grondstoffen uit naar Thailand omdat ze geen fabrieken hebben om ze te verwerken. De Thai verkopen de verwerkte producten voor een hogere prijs terug aan de Cambodjanen. Ook riely good business!

-        De archeologische schatten van Cambodja gingen ook de grens over. Maar die kwamen niet meer terug. Gejost! De meeste Khmerbeelden hebben dan ook geen hoofd meer.

-        Desalniettemin vinden de Cambodjanen de Thai toffer dan de Vietnamezen. Want die willen hun land inpikken en proberen hen te vergiftigen (volgens een wellicht niet zo welingelichte bron).

-        Tegen de Chinezen hebben de Cambodjanen niets. Ze zijn massaal aanwezig, hebben de economie in handen en bouwen een megastad aan de kust (Sihanoukville, binnen 10 jaar het Hongkong van Cambodja). Door een feestboot werden ze elke middag voor een half uurtje voor ons huisje op Koh Rong gedropt. Daar eten ze een kokosnoot en nemen ze foto’s van... Billie en Pim, kleine blonde fotomodelletjes.

-        Ook hier zou een klimaatmarsje niet misstaan. Cambodja droogt uit en het strand ligt vol met aangespoeld afval. Dat smijten ze er wel zelf in zoals ze ook al hun vuilnis gewoon op straat of in de rijstvelden smijten. En het ‘pakt’ goed, want er komt steeds meer en meer bij.  Riely good farming!

-        Cambodjanen leggen elektriciteit als de besten. Peter Sam kan er meteen enkele in dienst nemen. Ze werken zeer verzorgd en hun schema’s zijn duidelijk.

-        Boksen, badminton en volleyball zijn hier de populairste sporten. Naar het voetbal kijken ze niet. Ze konden ons dus niet vertellen dat KV Mechelen won van den Beerschot en Eden Hazard een voetballer is.

-        Een 35 centimer lange Tokay gekko stuurde het ontbijt de laatste dag in Phnomh Penh danig in de war. Angstig personeel stoof uiteen toen het beest voor een kat op de vlucht ging en in de pompbak kroop. Stoere papa ving het dier dan maar en liet hem vrij in het dakgebinte. Lepe gekko liet zich vervolgens als dood in de struiken vallen, net naast een... prachtig gekleurd vrouwtje (zie foto). Papa hield er geen verwondingen aan over, maar had toch beter eerst eens gegoogeld. Geen gekkootje om zonder handschoenen aan te pakken: ‘muscular jaws with a strong bite, ill-suited for unexperienced keepers.’ Riely scary! Volgende keer gaat papa eerst nadenken, belooft hij...

-        Aan tempels geen gebrek in Cambodja. En toch waren we jammer genoeg niet alleen in Angkor. Het viel echter reuze mee qua volk en de fotograaf plooide zich dubbel om geen andere toeristen (lees: geen Chinezen) op de foto te hebben. Net alsof we er alleen rondliepen dus. Riely sorry voor de beetneming! Bij het kleine grottempeltje op de foto waren we echt alleen.

Cambodja, a riely interesting place en een aanrader voor de liefhebber van cultuur en vriendelijke mensen!