Sukamade – Meru Betiri National Park (Java) by Pim en mama

Gisteren hebben we een groot avontuur beleefd. Eerst moesten we heel lang rijden over een heel harde ‘boebbelweg’. Dat was niet zo leuk. Onderweg hebben we wel heel wat gezien: een wilde kip met kuikentjes en een wilde haan (ze zijn veel mooier dan huiskippen, want ze hebben veel mooiere kleuren), wilde zwijnen, wilde pauwen, zwarte en groene apen, een mooi visserdorpje en een mooie baai met groen water waarin we mochten zwemmen. We moesten wel voorzichtig zijn, want de golven waren hoog en sterk. Toen kwamen we eindelijk in Sukamade aan, onze eindbestemming. Hier kwamen we naartoe voor de groene zeeschildpad. De groene zeeschildpad is een bedreigde diersoort. De vrouwtjes komen om de 5 jaar hun eitjes leggen op het strand in Sukamade. Ze leggen dan ongeveer 100 eitjes, waarvan er 70 tot 90 procent na 7 dagen uitkomen. Omdat er heel wat mensen de eitjes willen opgraven om de schildpadjes daarna te verkopen, zijn er parkwachters die elke nacht de wacht houden, ze verzamelen en veilig uitbroeden in een soort broedkas. Wij mochten mee met de parkwachters.

In het donker gingen we dus op zoek naar een mama schildpad. We vonden er (gelukkig) snel één. De mama had al eitjes gelegd en was terug op weg naar de zee. Zo’n schildpad is echt groot (wel een meter) en kan tot 200 jaar worden. En ze weegt meer dan 150 kilogram! De wilde zwijnen hadden spijtig genoeg haar nest al wel kapot gemaakt. Dat vond ik heel erg. De parkwachters jagen de zwijnen dan niet weg, want dat is de kringloop van het leven. We hadden schrik dat er geen eitjes meer over waren, maar gelukkig hebben we er nog 49 gevonden. Billie en ik mochten deze eitjes in een zak steken. We hebben ze samen met de parkwachters de volgende ochtend begraven onder het zand in de broedkas.

Die ochtend zijn er ook enkele schildpadjes geboren. Die waren súperschattig. We mochten ook jonge schildpadjes in de zee gaan zetten. Als ze de zee roken, werden ze ineens heel wild en blij. We hebben ze dan uit de emmer gepakt en op het strand gezet en ze liepen recht naar zee, ook weer súperschattig!! Ik hoop dat ze nog niet allemaal dood zijn. Er zijn voor hen immers veel gevaren in de zee zoals grote vissen, plastiek zakjes waar ze in kunnen verstrikt geraken, visnetten, ... Er is maar één op de 1000 kleine schildpadjes die een heel grote schildpad wordt. Ik hoop dat het er een is die ik op het strand heb gezet.