Phnom Penh

De eerste 2 weken van onze Azië-trip leggen we samen af met opa Fons en oma anja, ('juffrouw') Emmy en Paul. Na een lange maar prima vlucht met Thai Air komen we in de Cambodjaanse ochtend zonder vertraging aan. Helaas ook zonder slapen... Na een snelle duik in het zwembad van het hotel en een lichte lunch - we hebben al meer gegeten dan bewogen de voorbije 24 uur - beginnen we er aan. Het is 36 °C en zon schijnt onverbiddellijk.

Phnom Penh per tuktuk. Dat gaat alvast een stuk vlotter dan Phnom Penh per taxi. Al focus je best niet te veel op de drukte van het verkeer en de manoeuvres van meneer tuktuk. Of juist wel, want als je het bekijkt als 'adrenaline-activiteit' is het een topper. Eerste halte is 'The Royal Palace', al goud en diamanten wat de klok slaat, tot en met een zilveren vloer van 500 ton. Dat ziet Pim wel zitten, al die glitter. De rest niet meer want vervolgens valt ze steendood in slaap in de tuktuk. Billie blijft overeind... Nog één keer komt Pim er terug bovenop, aan het kraampje met de 'culinaire' insecten (zie filmpje). Billie en Pim proeven een tarantula en een pissebed (volgens Pim). Een beetje lekker volgens Billie en walgelijk volgens Pim. Dat was dan ook haar laatste wapenfeit van de dag. Tijdens het bezoek aan de tempel blijft Pim slapen in de tuktuk en ook in het restaurant blijft het licht uit tot er een bol chocoladeijs voor haar neus verschijnt. Een aanrader trouwens dat restaurant. 'Friends' is het uitstalraam van een kokschool voor arme jongeren. Lekker eten en Happy Hour! Een concept dat opa Fons en Paul nog niet helemaal begrepen hadden. Ze bestelden elk een fles van 650 cl Angkorbier, niet beseffende dat er zo al gauw 2,6 liter bier op tafel stond (of ze deden alsof ze het niet begrepen hadden, dat kan in hun geval ook). Ook het licht van opa Fons en Paul zou niet veel later uitgaan. Papa liet zich tegen beter weten in dan weer meteen vangen door de Aziatische keuken. 'Spicy' betekent 'spicy in Azië. Hij huilde 'van geluk' tijdens het verorberen van zijn Maleisische vissoep.

Bij aankomst in het hotel werd er in alle enthousiasme nog afgesproken in de bar. Niemand is er geraakt. Om 19.00 uur local time lag iedereen in bed een jetlagje te verwerken. Het volledige gezelschap lag de komende 13 uren knock-out. Het is goed slapen in Phnom Penh...