Pù Luong by Billie

We zijn met de nachttrein in Hanoi aangekomen. Daar werden we aan de opera opgehaald door een busje. Het was lang rijden. We zijn in de vallei gestopt om te lunchen. Daar hebben we een mooie fietstocht gemaakt tussen de rijstvelden. Tijdens die fietstocht kwamen we een oude vrouw met zwarte tanden tegen. Ze behoort tot de stam van de zwarte Tai. Als ze vroeger trouwden, kleurden ze hun tanden zwart omdat ze dat mooi vonden. Ik mocht zelfs even aan een sjaal werken op het weefgetouw. Pim en ik hebben er een rokje en een blousje van de zwarte Tai gekocht.

‘s Avonds kwamen we in ons hotelletje aan. Het lag midden in de bergen. De volgende ochtend zijn we gaan wandelen in de vallei. De eenden zaten tussen de rijstvelden slakken te vangen. De huisjes boven de visvijvers waren prachtig. In het riviertje stond een groot rad dat water schepte. Elke familie heeft zijn eigen rad. Het water liep door grote bamboebuizen naar hun rijstvelden en visvijvers. We sloten onze tocht af op een bamboevlot. Daarmee vaarden we over de rivier.

Na het middageten speelden Pim en ik aan het zwembad. We waren een beetje wild en ik viel op mijn grotemensentand. Er is een stuk afgebroken. Ik had heel veel verdriet. Gelukkig gaan we binnenkort in Hanoi naar de tandarts.

Dezelfde namiddag maakten we nog een hele mooie wandeling door de rijstvelden. Die liggen in terrasjes tegen de heuvels. Zo stroomt het water niet naar beneden en kan de rijst goed groeien. We zagen oude vrouwtjes werken in de rijstvelden. Ze droegen allemaal een zwarte broek en een blauwe blouse. Dat is typisch voor de Tai. Oh ja, de Tai hebben niets te maken met Thailand. Ze kwamen duizend jaar geleden vanuit China naar de bergen van Vietnam. Ze spreken hun eigen taal en zijn heel vriendelijk.

De dag werd feestelijk beëindigd met... frietjes!